Til frisøren

Eg var hos frisøren på Piazza Libertà (Fridomsplassen) her om dagen. Eg tinga time dagen i forvegen og troppa opp etter ein par kafferastar i nærheita. Rute 7 frå Fiesole gjekk ned dit på 10 minutt, og når timen var kl 1800 og bussen gjekk 1702, skjønnar ein kor effektiv bussreisa er her i byen. Forresten er det eit problem at nesten alle bussane her er før ruta.
Nede i Via D. Minzoni, skrått mot Piazza Libertà ligg det ein bokhandel med kafè. Den velkledde og høflige bokhandlaren har ein forkjærligheit for jazz, og i dag flaut dei smekraste tonar av Miles Davies ut av anlegget; Sketches of Spain...

Kaffen, ein enkel espresso og ein grov Corissant med sviskesyltetøy kom på den nette sum av 1,20, og då fekk ein lest La Repubblica attpå i dei gjennomsiktige, fargerike plaststolane. Der slo ein mellom anna opp siste nytt om diskusjonane av konstitusjonen i dette merkelege landet som diskuterer å endre grunnlova i føderalistisk lei, samstundes som dei planlegger 150-årsmarkeringa for opprettinga av staten Italia.
Symptomatisk skal feiringa skje i Torino 14.-15.mai, og ikkje i det politiske sentrum Roma eller finanshovudstaden Milano. Det fører vel til at kritikarane i sør får sitt å klage på; Nord har og får alt, hører ein ofte frå Napoli og Palermo.

I Fertilia, Sardinia står dette minnesmerket over dei italienarane som vart tvangsflytta frå Jugoslavia i perioden 1945-47. Her måtte dei pent finne seg ein ny heim, langt frå heimtraktene sine.

Frisøren på Piazza Liberta, då? Han skal vi komme tilbake til ved eit anna høve, med eit komparativt blikk både på Nikita og barberaren på Sicilia. Forresten heiter regionavisa her i byen La Nazione, og vart stifta i 1858, midt under samlingsprosessen den gongen. Korleis det skal gå med den italienske nasjonen er ikkje godt å vite. Her er ikkje nasjonsbygging like lett som hos oss.

Hos bokhandelen kom eg ut med ein vakker gråpapirpose med ei bok om dei etniske italienarane som vart tvangsflytta etter krigen frå Istria, Fiume og Dalmazia i dagens Slovenia og Croatia . Mange av dei havna i den nye mønsterbyen Fertilia, som Mussolini etablerte på Sardinia i 1930-åra. Ei trist historie som påførte mange menneske mye sorg, men kven har sagt at det skal vere lett bestandig?