Sa Knut "Kuppern" Johannesen etter eit skøytestemne der han skulle tatt gullet. Rett nok blir du tildelt ein edel medalje for sølvet, og dei som kjem på tredje blir vanlegvis også premiert. Det gjør ingen andre enn dei tre på topp, og aller gjevast er det med vinnaren, sjølvsagt. Det var jo det som fekk Kuppern til å seie det slik. Sølv er nederlag.
Norsk fotball anno 2011
Litt lenger nord i Nordområda bit ein visstnok neglar for tida fordi idrettslaget i byen ser ut til å berge sølvet til slutt. Då har dei vore innblanda i gullkampen nesten fram til advent. Nivået på norsk toppfotball er visstnok dårlegare i år enn på lenge. Landslaget tapte katastrofalt mange kampar og EM-kvaliken rauk. Norske lag var ikkje nær å kvalifisere seg til europacupane, og nedrykket frå den øvste divisjonen var stort sett avklart alt i mai, då det raskt viste seg at det berre var ein ledig plass til disposisjon for dei dårlegaste laga. Sparta frå Sarpsborg var ferdig nedrykka alt. Dermed vart det mange lag som spela enda fleire uinteressante kampar. Konsekvensen av at ein verken låg an til nedrykk eller medalje, førte i sin tur igjen til at ingen lag bortsett frå to var stabilt gode. Diskusjonen om antall lag i divisjonen kom opp igjen. Den øvste divisjonen hadde for mange lag, og for mange av kampane var uinteressante, noko som gjorde seg direkte utslag i låge tilskodartal. Færre lag ville gjøre fleire av kampane viktige, og dermed skjerpe kvaliteten på spelet og innsatsen. I tillegg er det vel også eit faktum at dei tv-overførte kampane neppe står høgt på prioriteringslista i dei norske heimane, når dei viser Lillestrøm - Brann ein fredagskveld. Norsk fotball er i ferd med å bli ein idrett for dei spesielt interesserte, og dei blir attpåtil færre.
Fotball eit kommersielt produkt
I nord klagde dei stort over at dei ikkje hadde komme på tv-en oftare, som om det hadde hjelpt noka. Med tv-kampar veit ein jo at det bli enda glisnare på tribunen enn utan. Dessutan veit jo alle at politikken til TV2 er å vise kampar frå dei delane av landet der det bur folk, altså fleire enn dei 70 000 i og rundt Tromsø. Det betyr at klubbar frå byar som Haugesund, Kristiansand, Molde, Ålesund, Tromsø, Bodø og Drammen ikkje vil bli vist på tv like ofte som klubbar som kjem frå Oslo, Bergen eller Trondheim. Det verste er at dette får halde fram år etter år. Her hjelper det altså verken med godt spel eller fin tabell-plassering for TIL, SIF eller HFK. Kjøttvekta tel for sponsorane til norsk tv-fotball, og det skulle jo berre mangle, så mange milliardar det faktisk blir betalt for dette "produktet". Når eit kommersielt produkt skal omsettast er det marknaden som bestemmer, liksom det er kapitalen som avgjør. I denne samanhengen hjelper det ikkje før dotterselskapet til Troms Kraf, "Kraft og kultur", går tyngre inn som sponsor for heile stasen. Då kan dei sjølvsagt diktere vilkåra for visning.
Vitskapleg bevis for påstanden
I idretten er det elles vitskapleg bevist at sølv er nederlag. Etter OL i Barcelona vart det vist at dei som fekk sølvet, ville tenke "kva viss" etterpå. Kva viss vi slo det og det laget og ikkje spelte uavgjort då vi skulle ha vunne? Det forsterka alltid berre den negative tenkinga. Derimot blir det alltid litt ekstra stas med bronse. Tankane vil kretsen rundt det positive i å i det heile og store få noka ut av sesongen, slik som kanskje Odd klarer til helga. Odd er det einaste laget som verkeleg måtte kjempe seg ut av sumpa i årets sesong, etter å ha ligge heilt i botn av tabellen i siste halvdel av august. Så brukte dei september og oktober godt, og vips så var dei involvert i medaljestriden ein runde før slutt. Odd kan faktisk ta sølvet, dersom resultata elles går deira veg, men det gjør dei neppe. Idrettslaget frå Troms skal jo ut å spele mot sin nyerverva spiss sitt nedrykksklare lag, så der kan dei vel neppe vente den heilt store motstanden? Det bør uansett bli poeng og då er sølve sikra, men fest-stemninga vil truleg stå høgast i Skien uansett.
Kva viss....?
Sesongen til idrettslaget frå nord i nordområda står det elles respekt av. For det første har trenaren deira gjort ein flott jobb med å omskape eit lag av hardtarbeidande brøtthestar til eit teknisk spelande lag, over fleire år med terping på å spelle fotball, og ikkje og primært sparke. Då er det også bra å sjå at det er i Nordland han leitar for å finne spellematerialet til den stilendringa. For det andre har han gjort kloke spelekjøp og innlån, med god hjelp frå tre-fire pengesterke institusjonar og personar. Ein må for eksempel konstatere at den tidlegare Bodø-Glimt-spelaren Tom Høgli gjorde skilnaden mellom gull og sølv i år. TIL med Høgli var stabilt bra. TIL utan Høgli var variabel. Så alt i alt må ein vel kunne seie at salet av Høgli spelte inn for det endelege resultatet. Med andre ord, kva kunne ein ikkje oppnådd viss Høgli hadde fullført heile sesongen i idrettslaget?
Sett i det perspektivet vil kanskje mange tenke at "sølv er nederlag"?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar