Breiflabb (Lophius piscatorius) eller marulk

Ei samling breiflabb saman med bror min. (Broren min til venstre)

Breiflabben var ein fisk ein sjeldan brukte til noka vettig før i tida. far min kan fortelje at ein kasta han på havet på 40-50-talet. Ingen som dreiv fiske i Vestfjordbassenget kunne tenke seg å bruke arten til noka. Dei seinare år har ein tatt vare på fisken som har fått ry på seg for å vere ein delikatesse på dei finaste fiskerestaurantar.

At denne ufisken som kan bli så lang som 2 meter og opp mot 100 kilo har hatt anna nytte, veit kanskje ikkje alle. Då insulin først vart islolert frå bukspyttkjertelen, skjedde det første gong i ein breiflabb. Elles er vel ikkje det verste skjellsordet ein kan bli kalla henta frå denne fisken, men frå kveita. Å vere ein "breiflabb" er ikkje så ille. Då er det verre å bli kalla eit kveithau'