"Do not be satisfied with mediocrity"

Toyota Corolla 1.3 - kjedeleg design, kjedeleg å kjøre, "ein bil for hvermannsen"

Song salige Johannes Paul den II. på si einaste plateinnspelling hittil. Det har vel vore mottoet mitt gjennom heile livet eigentleg, og derfor har mange val i livet blitt slik dei har blitt. Det finst jo ikkje andre forklaringar på at ein heiar på Bodø/Glimt og Tottenham, kjører Citroën og skriv nynorsk og ikkje bokmål.

No må eg likevel seie det rett ut; eg har brote med mitt motto. Eg har kjøpt meg ein Toyota. Bilen til "Hvermannsen", den uendeleg kjedelege japanske kvardagsslitaren som aldri kan by på ei einaste lita overrasking i form av dyrt bilhald, dårleg kvalitet, sporty kjørestil eller fancy design.

Til og med folk som ikkje har greie på bil seier det same. Når ein søkjer på "hvermannsen og bil" på internettet kjem det sjølvsagt opp ein diskusjon om Toyota. Ei dame på Kvinneguiden sitt nettforum tenkjer å kjøpe seg ein Toyota Avensis. Kommentaren frå "Nabodama" er dekkande for mitt syn: "Fryktelig kjedelig valg, synes jeg da".

Kva blir det neste då? At eg set meg med i raud drakt og heiar på Man Utd eller Liverpool, får sesongkort på Alfheim, spiser Grandiosa fire dagar i veka og startar med å skrive bokmål? Nei, Gud forby. Ein Toyota Corolla får vere evig nok.